Pagina's

zaterdag 10 november 2018

12e Kootwijker Duin en Veen tocht te Uddel

 
 
Ik gaf mijn rugzak de hele tijd de schuld dat ik aan het einde van de tocht wat rugpijn had en een zwaar gevoel. Ja, dacht ik bij mijzelf: Dat heb je ervan als je met een te grote rugzak gaat wandelen. Maar nu weet ik wel beter. Ik heb tijdens deze wandeltocht last gehad van een ware plaaggeest. Zijn naam is Blauwe Gerrit. Een plaaggeest die het leuk vind om bij iemand op de schouder te springen en dan onderweg steeds zwaarder te worden. Geen wonder dat ik bij de zandgronden steeds moeilijker vooruitkwam en bij de modder bijna uitgleed. Blauwe Gerrit, waarom moest je nu net mij uitkiezen?
 
De tocht bracht ons midden in de bossen, heiden en vennen van de Veluwe. En het bracht mij bij een ware plaaggeest.
 
Onze tocht begon bij het vakantiepark Landal Rabbit Hill. Dit vakantiepark ligt midden in de Veluwe en nodigt daarom dus uit tot mooie wandelingen in dit prachtige natuurgebied. 
 
Een stukje geschiedenis. (Nee Gerrit, even niet over jou.) 
De Veluwe is een groot natuurgebied van 1000km2 in Gelderland. Grote delen van de Veluwe bestaan uit Stuwwallen die in de voorlaatste IJstijd zijn ontstaan.
In de laatste ijstijd kwamen de gletsjers niet tot aan Nederland. De bodem was echter wel permanent bevroren, het zogenaamde permafrost. Door de harde winden werden lagen dekzand afgezet. Door de aanwezig van de permafrost kon in het voorjaar het water niet goed weg en begon zich te concentreren in de sneeuwsmeltdalen.
Later, het klimaat werd weer warmer, raakte de Veluwe bebost. In de Middeleeuwen vond er echter grootschalige ontbossing plaats dat ervoor zorgde dat de wind vrij spel kreeg op de arme zandgronden. Er ontstonden grote zandverstuivingen en er werden stuifduinen gevormd. Het bos wat er nu is, is aangeplant ten behoeve van de houtproductie.

De Veluwe bestaat tegenwoordig uit loofbos en naaldbos. Er zijn nog steeds grote zandverstuivingen en heidevelden. Daarnaast lopen er tientallen beken door de Veluwe. Sommige zijn gegraven (de Sprengen) en andere hebben een natuurlijke oorsprong zoals bijvoorbeeld de Zilverbeek.

De herfst is nu echt in de Veluwe doorgedrongen. Prachtige herfstkleuren (waarbij het soms leek alsof je tussen gouden bomen liep), paden bedekt onder herfstbladeren (die kraken onder je schoenen), de vele paddenstoelen (nee, geen kabouter gezien) en de pittige herfstlucht.
(En een rugzak die echt te zwaar is. Het lijkt wel of er iemand op mijn schouder zit.)

 



 




Het bos werd afgewisseld door vennen. Vennen zijn een stukje ondiep water dat voorkomt op zandgronden. (Zucht, wat is het toch zwaar op mijn schouder)

 



Maar ook de heide mocht niet ontbreken. (Ondertussen werden mijn voeten steeds zwaarder en ik struikelde regelmatig over mijn eigen voeten). Over de heiden gaan trouwens ook vreemde verhalen. Men zou fluisteren over witte wieven die hier zouden ronddwalen. Soms doen ze goed, soms doen ze kwaad. Gelukkig kwamen wij geen Witte Wieven tegen. Ik had al genoeg last van een andere zware last. Het begon echter een beetje te regenen. (Al hebben we nog geluk gehad, de stortregens begonnen pas toen wij allang weer binnen waren.) De paden veranderden langzaam in modder en ik gleed meerdere keren bijna uit.



Voor iedereen die van bos een mooie boswandeling houdt, is deze tocht een echte aanrader.
Gelukkig sprong Blauwe Gerrit op het laatst van mijn schouder af. Ik dacht zelfs heel even dat ik iets blauws zag. Enne: het leek zelfs alsof hij even zwaaide. Ik ben maar wat verward binnen een kop warme koffie gaan drinken.


Tekst: Mathilde de Wit
Foto's Mathilde de Wit en Helene

Bronnen:
Sagen legenden
https://hetbestevandeveluwe.nl/blog/veluwse-mythes-sagen-blauwe-gerrit-de-witte-wieven/
https://nl.wikipedia.org/wiki/Blauwe_Gerrit
https://nl.wikipedia.org/wiki/Witte_wieven

Over de Veluwe
https://nl.wikipedia.org/wiki/Veluwe

Landal Greenparks Rabbit Hill
https://www.landal.nl/parken/rabbit-hill
 


donderdag 4 oktober 2018

Pylostocht Natuurvrienden Zoersel

 
 
Op een grote paddenstoel,
rood met witte stippen,
zat kabouter Spillebeen,
heen en weer te wippen,
Krak, zei toen de paddenstoel,
met een diepe zucht,
allebei de beentjes,
hoepla in de lucht.
 


Geen kabouters gezien of gekrakte paddenstoelen, wel een prachtige tocht in de Trappistenbossen rondom Zoersel. De herfstkleuren beginnen steeds meer van zich te spreken, maar er is ook nog volop groen te vinden. Op de grond zijn er veel kastanjes, beukennootjes en eikeltjes te vinden. De herfst is duidelijk begonnen.
 

De eerste herfstkleuren. Vooral veel rood en oranje gezien.

 
 
Bij de herfst horen naast gekleurde bladeren, een pad vol met noten en nat weer ook paddenstoelen. De paddenstoelen die wij tegenkwamen waren de Rode Vliegenzwam (rood met wit) en elfenbankjes die zich een weg hadden gevonden op twee boomstronken.
 
Deze paddenstoel is niet door kabouter Spillenbeen kapot gemaakt.

Elfenbankjes en andere paddenstoelen. Geen elf gezien.

Bijzonder gevormde paddenstoelen. Het is net een hart.
 

 
Bij deze wandeling werd het Molenbos en de Voorkempen aangedaan. De Voorkempen is een regio ten noordwesten van Antwerpen met bossen, kastelen, heide en landbouw. Van de natuur in de Voorkempen hoort ook het Zoerselbos. Dit prachtige, uitgebreide bos is te vinden rondom Zoersel. bij het Zoerselbos is ook de Trappistenadbij van Westmalle te vinden, waar het welbekende bier gebrouwen wordt.

 
De toren van de Trappistenadbij
 
 
De glas-in-lood ramen van de kerk in de Trappistenabdij.
Het was weer een prachtige tocht met prachtig weer. 
 
 

 
Bronnen:
Trappistenadbij


Het Zoerselbos


Paddenstoelen

 
 



zaterdag 29 september 2018

47e Mardalwandeltocht te Breda

 
 
 
Nevel hangend boven een rivier. De belofte van een prachtige herfstdag.
De Markdalwandeltocht bracht ons via het Mastbos en het Ulvense Bos naar het Markdal, gelegen in Breda.
Door middel van archeologische vondsten is het bekend dat het Markdal al aan het begin van de jaartelling bewoond werd. Er zijn langs de beek sporen gevonden uit de IJzertijd, de Romeinse tijd en de Middeleeuwen.
 
 


 
 
Van het prachtige herfstweer genoten ook de dieren. Zoals de ooievaars in hun nest.
 
 
 
 
 
Ook het Mastbos werd weer aangedaan. Afgelopen winter had ik ook gewandeld in het Mastbos. Zoek de verschillen.
 


 


 

 
 
 
Ik heb mij altijd afgevraagd waarom dit mooie bos het Mastbos werd genoemd. Wel: de vele grove dennen die dit bos rijk is werden vroeger gebruikt voor het maken van masten van schepen, waaronder de Spaanse Vloot en de VOC. Het is één van de oudste naaldbossen in Nederland. Het oudste gedeelte van het bos ligt tussen hotel Mastbos en het Eeuwig Laantje.
 



Er wonen hier veel dieren. Vogels, vossen, mieren, konijnen. En een uil met een appel op zijn hoofd. Hm, zou hij het verhaal van Willem Tell kennen?



 
 
Het was een prachtige tocht in een prachtige omgeving.
 
Tekst: Mathilde de Wit
Foto's: Mathilde de Wit
 
Bronnen:
Het Markdal
 
De legende van Willem Tell
 
Het Mastbos
 
Eerdere wandelingen in het Mastbos
 




 



 
 



zaterdag 15 september 2018

BaRo-Dubbeltocht te Barendrecht en Rotterdam

 
 
Een tocht georganiseerd door twee wandelorganisaties. W.s.v. Sterker Door Strijd en W.S.V. Prinses Marijke. Een mooie tocht die door de mooiste plekjes van Rotterdam-Zuid (Zuiderpark, IJsselmonde en Pendrecht) ging en door een verrassende oude dorpskern van Barendrecht.
 
Het Zuiderpark is het grootste stadspark in Rotterdam. Het is een fijne plek om heerlijk te wandelen. Voor de kinderen is er een grote speeltuin en er zijn volkstuintjes te vinden.
 
 





 
 
Een rustende reiger
 

Ook kwamen we langs het Havenspoorpad. Dit pad loopt parallel met een oude goederenspoorlijn dat liep van IJsselmonde/Kijfhoek naar de Maasvlakte. Het was tot 2004 in gebruik waarna het vervangen door de Betuwelijn.  Nu is er een 6 kilometer lang fietspad te vinden dat tussen Lombardijen en de Groene Kruisweg te Charlois loopt.
In 2011 werd het levenspad aangelegd. Bij dit project konden mensen een boom adopteren met de naam van hun (overleden) geliefde of dierbare. De namen van deze mensen zijn op het fietspad geschilderd.
 
 
 
Onze tocht bracht ons bij de Pendrechtse molen.
Deze molen zou rond 1580 zijn gebouwd tijdens de indijking van de polder. De oude molen was vermoedelijk een wipmolen en had als doel om de polder droog te houden. In 1731 werd deze vervangen door de huidige stenen bovenkruier. Het is de enige overgebleven molen van de ooit 50 molens.
 
 
De Pendrechtse Molen, de blauwe wimpel bovenin geeft aan dat de molen op dat moment open is.
 

 
 
 
De polder Koedood, anders dan de naam doet vermoeden,  is mooi. Lopend door de grazende koeien. Het typische geluid van het trekken van het gras uit het veld en kauwen, een rustgevend geluid. . Al was het niet alleen gras dat deze koeien eten. Er waren ook veel veldbloemen en andere planten te vinden.
 



 
 
Als laatste kwamen we door het oude centrum van Barendrecht. Hier waren veel typische dijkhuisjes te vinden. Het leek net of ik even terug in de tijd ging.
 
 


 
Het was een prachtige, verrassende tocht door Barendrecht en Rotterdam. Ik heb een stukje van Rotterdam gezien dat ik nog niet kende.
 
Tekst: Mathilde de Wit
Foto's: Mathilde de Wit 
 
Bronnen:
Het Havenspoorpad
 
De Pendrechtse Molen
 
Het Zuiderpark
 
Barendrecht