Ik ben al sinds kind een grote fanaat van heuvels. Misschien omdat ik zelf ben opgegroeid in een omgeving dat erg vlak is.
Ik was er ook weer aan toe om heuvels te zien. De Grenslandentocht te Beek was daar een prachtige gelegenheid. Naast dat ik dan weer eens wat heuvels zou zien, kon ik gelijk mijn Duits weer eens oppoetsen. De tocht ging voor een groot gedeelte door Duitsland.
Helaas begon het niet helemaal goed omdat mijn TomTom, gedoopt Saskia, mij weer eens een heel verkeerde richting opstuurde. Het viel nog mee, toen ik eindelijk na twee keer verkeerd rijden de weg wist, Saskia mij niet naar het vliegveld stuurde. Eigenwijs ding.
Na een kop koffie begon de tocht. Na een korte wandeling door de Ooipolder, gingen we de grens over.
Het uitzicht op heuvels begon al goed. Een paar prachtige uitzichten gespot van de Nederrijnse Heuvelrug.
De Nederrijnse Heuvelrug is een stuwwal, die loopt in het westen van het Nederrijnse Laagvlakte van Krefeld tot Nijmegen uitstrekt.
Op sommige plaatsten reikt deze stuwwal tot honderd meter, hoogste punt is de Klever Berg van 106 meter.
We liepen tijdens deze tocht langs de dorpjes Millingen, Kranenburg, Kleve en Zyfflich.
In deze omgeving broeden veel ooievaarpaartjes. We hebben zelfs een nest gezien waar de jongen hun snaveltjes al buiten het nest aan het steken waren. En pa maar aanvliegen met lekkere hapjes.
Ik zag al een gesprek ontstaan tussen de ouders en de kinderen.
'Nee Pietje. Je mag Sjaantje niet pikken.'
'Gerrit, wees niet zo hebberig. Er is genoeg!'
Er is een ooivaarpaartje in Zyfflich dat Jan en Marie zijn gedoopt. Op een dorpsplein bij een rust was er veel informatie te vinden over deze ooievaars. Men is erg trots dat de ooievaars daar teruggekeerd zijn.
Na het vergapen aan de heuvels en de ooievaars was het alweer tijd voor de eerste rust in Duitsland. Yes, ik kon eindelijk mijn Duits oefenen en heb koffie besteld in het Duits.
'Ich möchte drei Kaffee bitte.'
Later hoorde ik dat de goede man ook Nederlands verstond. Ach, ik heb toch nog iets in het Duits kunnen zeggen.
Ook het lezen kwam aan bod. Ik heb veel informatie over de natuur van deze omgeving gevonden.
In deze omgeving waren veel boerderijen te vinden. En daar boden ze onder andere allemaal lekkere dingen aan.
Milchvertrieb, Eier und Spargel. Und frische Spargel mag ich sehr gern.
Ik ben dus dol op asperges. Maar ik heb me ingehouden, moest nog 40 kilometer wandelen.
Het weer was tijdens deze tocht goed. We hebben maar één regenbuitje gehad. Kon ik gelijk mijn nieuwe regenjas uitproberen.
Al veel te vlug, en ook ongemerkt, kwamen we weer in Nederland en was deze prachtige tocht voorbij. Maar ik heb werkelijk genoten. En de 40 kilometer wandelen ging erg goed.
Nu weer op huis, en dit keer niet verkeerd rijden hè!
In 2017 doe ik mee aan de Vierdaagse van Nijmegen, maar steun ook gelijk een goed doel.
Tekst: Mathilde de Wit
Foto's: Mathilde de Wit en Helene
Bronnen:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten